Rimsko pravo tokom 15. i 16. st. počelo se ponovo upotrebljavati kao pozitivno pravo u mnogim državama srednje i zapadne Evrope. Ova pojava se naziva recepcijom rimskog prava, a takvo rimsko pravo se naziva OPĆE PRAVO.
Nakon povratka sa školovanja na sveučilištima u sj. Italiji pravnici su u svojim gradovima sve više primjenjivali rješenja koja nudi Justinijanova kodifikacija. U Njemačkoj, na temelju naredbe vladara, počelo se primjenjivati rimsko pravo.
Recipirano rimsko pravo je dopunjavano u svakoj zemlji običajnim pravom i prilagođavano potrebama.
Pravnici koji su proučavali rimsko pravo nazivaju se kameralisti ili pandektisti, a pravo koje je stvoreno pandektnim pravom. Savremena upotreba Pandekata je PANDEKTISTIKA.
Veliki značaj za izučavanje imaju pravne škole koje su nastale pod uticajem humanizma i renesanse. Tu spada Francuska historijska škola (škola elegantne jurisprudencije), koja je insistirala na originalnim tekstovima i čistim izvorima, odbacujući tumačenja glosatora i postglosatora (objavili autentično izdanje Justinijanove kodifikacije pod imenom CORPUS IURIS CIVILIS).
Postojala je i škola prirodnog prava u Nizozemskoj, pod čijim su utjecajem nastali zakonici u Bavarskoj, Pruskoj, Austriji, Francuskoj i Njemačkoj, a kao reakcija na ovu školu nastala je i njemačka historijska škola.
Osnovna tri principa koja su omogućila recepciju:
1. privatno pravo vlasništva
2. ravnopravnost
3. testament
Nema komentara:
Objavi komentar